OTERDUM - HUIZEN EN BEWONERS |
DETAILKAART 20 NIEUWENHUIS, Woning Nr. 385 tot Nr. 387, alle bebouwingen zijn aangeven met een zwart vakje en een index-nummer. Voor meer gegevens kunt u met de muis klikken op de betreffende woning.
"Nijenhuis" - Gedicht van Dine Wijk-Toxopeüs (1909-1999)
Het was op "Nijenhuis" waar eens mijn wiegje stond,
't Ligt dicht bij Oterdum, dat lief'lijk plekje grond.
O, dierbaar ouderpaar, 'k was zo gelukkig daar
Tezaam met U in 't ouderhuis,
We speelden daar zo fijn, hadden ruzie maar meest gijn.
Het was op "Nijenhuis".
Eens nam de woeste zee, de helft van 't dorpje mee.
Ze legden gauw een dijk, de rest ligt nu in 't slijk.
Maar Oterdum groeide weer, ja Oterdum bloeide weer
Al bleef het kleiner dan weleer.
Het kerkje aan de dijk, waar vind je dat gelijk?
Het is in Oterdum.
Weer kwam een monster aan, 't is nu met ons gedaan.
Wat ons zo veel was waard, 't moest verdwijnen van de kaart.
Hoe ik ook zoek en tuur, naar school en huis of schuur
't Is zoek, de hele Oosterhoek.
't Moest alles van de kaart voor welvaart, werk en heil,
Dat monster is Delfzijl.
Ook "Nijenhuis" is weg, geen boom of struik noch heg
Verraadt het stukje grond, waar eens ons huis op stond.
Eén plekje bleef ons nog, dat is het stille hof,
Waar eeuwen sluimert 't voorgeslacht,
Op de glooiing van de dijk; nu zal men zeggen: 'kijk',
Hier lag eens Oterdum.